Behandeling van velkanker

Velkanker is die mees algemene tipe kanker. Dit is die gevolg van onbeheersde ontwikkelende velselle. Deur die selle te ondersoek, kan dokters ook die soort velkanker identifiseer. Velgebiede wat aan die son blootgestel word, soos die kopvel, gesig, lippe, ore, nek, bors, arms en hande, sowel as die bene by vroue, is die belangrikste plekke waar velkanker voorkom. Alle velkleure word aangetas, insluitend dié met donkerder gelaatskleure. Mense met donker velkleure is meer geneig om melanoom te ontwikkel op dele van hul liggame soos die palms van hul hande en die sole van hul voete wat nie dikwels aan die son blootgestel word nie.

Tipes Velkanker

Velkanker bestaan ​​uit verskeie tipes, elk met afsonderlike eienskappe en potensiële risiko's. Die drie primêre tipes velkanker is basaalselkarsinoom, plaveiselkarsinoom en melanoom. 

Basaalselkarsinoom (BCC): Basaalselkarsinoom is die mees algemene vorm van velkanker, wat verantwoordelik is vir ongeveer 80% van alle gevalle. BCC verskyn gewoonlik as 'n klein, pêrelagtige bult of 'n rooierige, skubberige kol, dikwels op son-blootgestelde areas soos die gesig, nek of hande. Behandelingsopsies sluit in chirurgiese uitsny, krioterapie, laserterapie en aktuele ys.

Plaveiselcelkarsinoom (SKK): Plaveiselkarsinoom is die tweede mees algemene tipe velkanker, wat verantwoordelik is vir ongeveer 15% van die gevalle. SCC kom dikwels voor as 'n ferm, rooi knop of 'n growwe, skubberige kol wat kan bloei of in 'n oop seer kan ontwikkel. Behandeling sluit chirurgiese verwydering, bestralingsterapie, of, in sommige gevalle, chemoterapie in.

Melanoom: Melanoom is die gevaarlikste en potensieel dodelike vorm van velkanker, wat verantwoordelik is vir 'n kleiner persentasie gevalle, maar 'n buitensporige aantal velkankerverwante sterftes. Dit ontstaan ​​in melanosiete, die selle wat verantwoordelik is vir die vervaardiging van melanien, die pigment wat kleur aan die vel gee. Behandeling behels tipies chirurgiese uitsnyding, en in gevorderde gevalle kan dit limfklierverwydering, chemoterapie, immunoterapie of geteikende terapie insluit.

 Oorsake van velkanker: Foute (mutasies) in die velselle se DNA veroorsaak velkanker. Die selle ontwikkel onbeheerbaar as gevolg van die mutasies, wat 'n massa kankerselle tot gevolg het. Oormatige blootstelling aan sonlig, veral wanneer dit blase en sonbrand, is die primêre oorsaak van velkanker. UV-straling van die son oksideer DNA in jou vel, wat lei tot die vorming van afwykende selle. Hierdie afwykende selle verdeel wisselvallig en vinnig, wat 'n massa kankerselle tot gevolg het.

 Die stadiums van kanker dui die omvang van kanker in jou liggaam aan. Velkanker kan op enige punt tussen stadium 0 en stadium IV gediagnoseer word. Hoe groter die getal, hoe meer wydverspreid het die kanker geword en hoe meer uitdagend is dit om te behandel. Die stadium vir melanoom is egter anders as nie-melanoom velkanker wat in jou basale of plaveisel selle begin. Behandeling hang af van die stadium van kanker. Soms kan 'n biopsie alleen al die kankerweefsel verwyder as dit klein is en beperk is tot die oppervlak van jou vel.

Die behandeling van velkanker hang af van verskeie faktore, insluitend die tipe en stadium van kanker, die pasiënt se algemene gesondheid en ander individuele faktore. Die behandelingsopsies vir velkanker sluit in:

Die prosedure vir die behandeling van velkanker wissel na gelang van die tipe, grootte, ligging en stadium van die kanker. Daar is verskeie behandelingsopsies beskikbaar, en die keuse van behandeling word bepaal deur 'n gesondheidswerker, tipies 'n dermatoloog of 'n onkoloog. Algemene metodes vir die behandeling van velkanker sluit in:

• Chirurgiese uitsny:

  • Dit is een van die mees algemene metodes vir die behandeling van velkanker, veral vir basaalselkarsinoom (BCC) en plaveiselkarsinoom (SCC).
  • Die chirurg verwyder die kankerweefsel, sowel as 'n marge van gesonde weefsel wat dit omring om volledige verwydering te verseker.
  • Die uitgesnyde weefsel word na 'n laboratorium gestuur vir ondersoek om te bevestig dat geen kankerselle oorbly nie.
  • Hierdie prosedure word tipies op 'n buitepasiëntbasis uitgevoer, en plaaslike narkose word gebruik.

• Mohs Chirurgie:

  • Mohs mikrografiese chirurgie is 'n presiese tegniek wat dikwels gebruik word vir BCC, SCC, en sommige gevalle van melanoom, veral wanneer die kanker groot is of in kritieke areas soos die gesig geleë is.
  • Die chirurg verwyder die kankerweefsel laag vir laag, en ondersoek elke laag intyds onder 'n mikroskoop. Hierdie proses duur voort totdat geen kankerselle opgespoor word nie.
  • Mohs-chirurgie bewaar soveel gesonde weefsel as moontlik en is hoogs effektief om kanker uit te skakel.

• Elektrodesiccation and Curettage (EDC):

  • EDC word hoofsaaklik gebruik vir klein, nie-melanoom velkankers.
  • Die kankerweefsel word met 'n curette weggekrap, en dan word 'n elektriese stroom aangewend om enige oorblywende kankerselle te vernietig.
  • Die proses word gewoonlik 'n paar keer tydens dieselfde afspraak herhaal.

• krioterapie:

  • Krioterapie behels die vries van die kankerweefsel met vloeibare stikstof, wat veroorsaak dat dit wegdop terwyl dit ontdooi.
  • Dit word algemeen gebruik vir pre-kankeragtige letsels, soos aktiniese keratoses, en vir baie vroeë stadium velkanker.

• Stralingsterapie:

  • Bestralingsterapie kan gebruik word vir velkanker in gebiede waar chirurgie nie haalbaar is nie of vir pasiënte wat nie goeie kandidate vir chirurgie is nie.
  • Dit kan as 'n primêre behandeling of na chirurgie gebruik word om enige oorblywende kankerselle uit te skakel.
  • Bestralingsterapie gebruik hoë-energie X-strale om kankerselle te teiken en te vernietig.

• chemoterapie:

  • • Chemoterapie word selde gebruik vir velkanker, aangesien dit nie tipies effektief is vir nie-melanoom velkankers soos BCC en SCC.
    • Dit kan egter oorweeg word vir gevorderde of metastatiese melanoom.