Servikale konisering
Servikale konisering, ook bekend as 'n keëlbiopsie, is 'n chirurgiese prosedure wat op die serviks, die onderste deel van die baarmoeder, uitgevoer word. Dit behels die verwydering van 'n keëlvormige weefselmonster uit die serviks vir diagnostiese en terapeutiese doeleindes. Servikale konisering speel 'n deurslaggewende rol in die diagnose en behandeling van sekere servikale toestande, insluitend voorkanker- en kankerletsels. In hierdie artikel sal ons die konsep van servikale konisering, die aanduidings daarvan en die betrokke prosedure ondersoek.
Bespreek 'n afspraakOor servikale konisering
Servikale konisering is 'n chirurgiese prosedure wat uitgevoer word om 'n keëlvormige gedeelte van weefsel uit die serviks te verwyder. Die verwyderde weefsel sluit beide die buitenste oppervlak van die serviks (ektokerviks) en die binnekanaal (endoserviks) in. Hierdie prosedure maak voorsiening vir 'n nader ondersoek van die servikale weefsel en help om sekere servikale toestande te diagnoseer en te behandel.
Prosedure van servikale konisering
Die prosedure vir servikale konisering behels tipies die volgende stappe:
-
Narkose: Servikale konisering kan onder algemene narkose, streeksnarkose of plaaslike narkose met sedasie uitgevoer word. Die keuse van narkose hang af van die pasiënt se mediese toestand en die chirurg se aanbeveling.
-
Monsterverwydering: Die chirurg verwyder 'n keëlvormige weefselmonster uit die serviks met behulp van 'n skalpel, laser of lus-elektrochirurgiese eksisieprosedure (LEEP). Die grootte en diepte van die keëlbiopsie kan wissel na gelang van die spesifieke toestand wat behandel word.
-
Hemostase: Nadat die weefselmonster verwyder is, verseker die chirurg hemostase (beheer van bloeding) deur tegnieke soos elektrokautery of hechtings te gebruik.
-
Herstel en opvolg: Na die prosedure word pasiënte gewoonlik in 'n herstelarea waargeneem om hul vitale tekens te monitor. Pynmedikasie kan voorgeskryf word om enige ongemak te hanteer. Die pasiënt sal ingelig word oor postoperatiewe sorg, insluitend aktiwiteitsbeperkings en die gebruik van sanitêre doekies in plaas van tampons.
-
Patologie-ondersoek: Die uitgesnyde weefsel word na 'n laboratorium gestuur vir patologiese ontleding. Die ondersoek help om die teenwoordigheid van voorkanker- of kankerselle te bepaal en verskaf waardevolle inligting vir verdere behandelingsbeplanning.
