Niergewas
Niergewasse verwys na 'n eienaardige toename van nierselle, wat goedaardig of kwaadaardig kan wees. Nierselkarsinoom is die maksimum algemene tipe nierkanker by volwassenes. Simptome kan ook bloed in die urine insluit, weer pyn, of tasbare maag ongemak. Risiko-elemente bestaan uit rook, gewigsprobleme en sekere genetiese toestande. Dit bestaan gewoonlik uit diagnostiese beeldbepalings wat uit CT-skanderings en biopsie bestaan. Behandelingsalternatiewe wissel na gelang van die tumor-omgewing en kan bestaan uit chirurgie, bestraling of geteikende terapie. Gereelde wetenskaplike ondersoeke, hoofsaaklik vir individue met unieke risikofaktore, speel 'n noodsaaklike posisie in die vroeë opsporing en kragtige bestuur van niergewaschirurgie.
Oor niergewas
niergewasse, insluitend groei-afwykings en kwaadaardige siektes, manifesteer hoofsaaklik as nierselkarsinoom, wat in die nier voorkom. Simptome soos bloed in die urine, aanhoudende rugpyn, gewigstoename, gewigsverlies, moegheid en tasbare abdominale gewig word gewoonlik duidelik namate die uitslag vorder Aanvanklik kan dit asimptomaties wees, dus beklemtoon roetine behandeling Benodig a daar is 'n behoefte aan navorsing. Risikofaktore sluit faktore in soos rook, vetsug en genetiese aanleg, met 'n verhoogde risiko van toestande soos von Hippel-Lindau-siekte. Diagnose word gemaak met behulp van beeldtoetse en fisiese ondersoeke, wat geïndividualiseerde behandelingsplanne rig. Chirurgiese reseksie, geteikende terapie en immuunonderdrukking is die belangrikste intervensies, terwyl bestraling in ingewikkelde gevalle gebruik kan word. Deurlopende assessering is noodsaaklik vir die doeltreffende bestuur van die siekte, met die klem op die belangrikheid van 'n omvattende begrip van die individu se gesondheid in die bestuur van niergewasbehandeling.
Prosedure van niergewas
chirurgie: Die onmiddellike behandeling vir niergewasse is die chirurgiese verwydering van die nier wat deur die gewas besmet is. Afhangende van die grootte en area van die gewas, kan die chirurg ook 'n gedeeltelike nefrektomie uitvoer (die gewas en 'n deel van die omliggende weefsel wegtrek) of 'n intensiewe nefrektomie (om die hele nier uit te sit).
Bestralingsterapie: In sommige gevalle kan bestralingsmiddels gebruik word om die meeste kankerselle te doel en te breek. Dit is egter baie minder geneig om niergewasse te veroorsaak as verskillende soorte kanker.
Geteikende terapie en die immuunapparaat: Sekere medisinale middels, insluitend gefokusde chemoterapie of immunoterapieë, kan voorgeskryf word om die groei van kankerselle te inhibeer of te immuniseer, die immuunmasjien was meer geskik om hipersensitiewe reaksies te beveg.
Krioablasie of radiofrekwensie ablasie: Dit is baie minder indringende taktieke wat intense koue (cryoablasie) of warmheid (radiofrekwensie ablasie) gebruik om die gewas te beskadig. Hulle word oorweeg vir klein niergewasse by pasiënte wat nie voldoende kandidate vir chirurgie is nie.
Chemoterapie: Konvensionele chemoterapie is tipies nie meer baie effektief vir niergewasse nie, maar dit kan gebruik word in sommige gevalle waar die kanker na ander komponente van die liggaam versprei het.
Aktiewe diagnose: Vir klein, lae-gevaar gewasse, hoofsaaklik by bejaarde of verswakte pasiënte, kan die fiksheidsorguitreiker ook energieke monitering onderskryf. Dit vereis noukeurige monitering van die gewas met roetine-beeldnavorsing in plaas van onmiddellike ingryping. As die gewas tekens en simptome van groei aandui, kan behandelingsopsies herevalueer word.
Kliniese proewe: Deelname aan mediese proewe word in enkele gevalle in ag geneem, veral wanneer standaardbehandeling nie fyn effekte lewer nie. Kliniese proewe inspekteer nuwe behandelings, pille of kombinasies van middels wat die gevolge kan verbeter. Deelname vereis egter versigtige oorweging van potensiële voordele en gevare.
