Θεραπεία IVF

Η εξωσωματική γονιμοποίηση χρησιμοποιείται για τη θεραπεία μιας ποικιλίας καταστάσεων που σχετίζονται με τη στειρότητα, συμπεριλαμβανομένης της ενδομητρίωσης, των προβλημάτων με τον αριθμό των σπερματοζωαρίων, της προχωρημένης ηλικίας της γυναίκας, των κατεστραμμένων ή φραγμένων σαλπίγγων και πολλών άλλων. Η ηλικία σας και ο λόγος της υπογονιμότητάς σας είναι μόνο δύο από τις πολλές μεταβλητές που επηρεάζουν τις πιθανότητές σας να συλλάβετε ένα υγιές παιδί με εξωσωματική γονιμοποίηση. Τα ζευγάρια μπορούν να βρουν ελπίδα μέσω της διαδικασίας εξωσωματικής γονιμοποίησης και γονιμότητας, γεγονός που αυξάνει την πιθανότητα επιτυχούς εγκυμοσύνης. Τα εμβόλια ή τα χάπια προγεστερόνης πρέπει να λαμβάνονται από γυναίκες που υποβάλλονται σε εξωσωματική γονιμοποίηση (IVF) κάθε μέρα για οκτώ έως δέκα εβδομάδες μετά την εμβρυομεταφορά.  

Υπάρχουν πέντε βασικά βήματα για την εξωσωματική γονιμοποίηση:

•          Διέγερση, που ονομάζεται επίσης σούπερ ωορρηξία
•          Ανάκτηση ωαρίων
•          Γονιμοποίηση και γονιμοποίηση
•          Εμβρυοκαλλιέργεια
• Εμβρυομεταφορά

Η εξωσωματική γονιμοποίηση είναι μια θεραπεία για τη στειρότητα ή γενετικά προβλήματα. Πριν ξεκινήσετε έναν κύκλο εξωσωματικής γονιμοποίησης χρησιμοποιώντας τα ωάρια και το σπέρμα σας, εσείς και ο σύντροφός σας πιθανότατα θα χρειαστείτε διάφορες εξετάσεις προσυμπτωματικού ελέγχου. 

1. Ξεκινά με φάρμακα, που ονομάζονται φάρμακα γονιμότητας, τα οποία χορηγούνται στη γυναίκα για να ενισχύσουν την παραγωγή ωαρίων.
2. Η γυναίκα κάνει μια μικρή επέμβαση γνωστή ως ωοθυλακική αναρρόφηση για την ανάκτηση των ωαρίων από το σώμα της. Η άλλη ωοθήκη υποβάλλεται ξανά στο ίδιο χειρουργείο. Μετά το χειρουργείο, μπορεί να εμφανιστούν κράμπες, αλλά θα πρέπει να εξαφανιστούν σε μία ή δύο ημέρες.
3. Το σπέρμα του άνδρα τοποθετείται μαζί με ωάρια καλύτερης ποιότητας. Η ανάμειξη του σπέρματος και του ωαρίου ονομάζεται γονιμοποίηση. Στη συνέχεια, τα ωάρια και το σπέρμα αποθηκεύονται σε έναν περιβαλλοντικά ελεγχόμενο θάλαμο. Το σπέρμα τις περισσότερες φορές εισέρχεται (γονιμοποιεί) σε ένα ωάριο λίγες ώρες μετά τη σπερματέγχυση.
4. Το γονιμοποιημένο ωάριο εξελίσσεται σε έμβρυο όταν χωρίζεται. Η προεμφυτευτική γενετική διάγνωση (PGD) είναι κάτι που μπορεί να σκεφτούν τα ζευγάρια που είναι πολύ πιθανό να μεταδώσουν μια γενετική (κληρονομική) ασθένεια στους απογόνους τους.
5. Τα έμβρυα τοποθετούνται στη μήτρα της γυναίκας 3 έως 5 ημέρες μετά την ωοληψία και τη γονιμοποίηση. Τα αχρησιμοποίητα έμβρυα μπορούν να καταψυχθούν και να εμφυτευθούν ή να δοθούν αργότερα.