Ελάττωμα κολποκοιλιακού καναλιού

Συμπτώματα ελαττώματος του κολποκοιλιακού σωλήνα: Τα συμπτώματα ενός ελαττώματος του κολποκοιλιακού σωλήνα (ελάττωμα του κολποκοιλιακού σωλήνα) μπορεί να διαφέρουν ανάλογα με το πόσο σοβαρό είναι το ελάττωμα. Τα συμπτώματα των προβλημάτων του κολποκοιλιακού σωλήνα στα βρέφη περιλαμβάνουν δυσκολία στην αναπνοή, δέσμευση των πνευμόνων για να αναπνέουν κακή διατροφή, αδυναμία ευδοκιμίας και κυάνωση ή μπλε χρωματισμό του δέρματος. Μπορεί επίσης να πάθουν πνευμονία ή επίμονες λοιμώξεις του αναπνευστικού. Τα βρέφη με ανωμαλίες του κολποκοιλιακού σωλήνα μπορεί περιστασιακά να εμφανίσουν συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια, η οποία εκδηλώνεται ως κόπωση, γρήγορη αύξηση βάρους και πρήξιμο στα πόδια και την κοιλιά. Τα ηλικιωμένα άτομα με λιγότερο σοβαρές ανωμαλίες του κολποκοιλιακού σωλήνα μπορεί να έχουν ηπιότερα συμπτώματα ή συμπτώματα όπως εξάντληση, δυσανεξία στην άσκηση και δύσπνοια.

Το ελάττωμα του κολποκοιλιακού σωλήνα προκαλεί: Τα ελαττώματα του κολποκοιλιακού καναλιού, ή τα ελαττώματα του κολποκοιλιακού σωλήνα, έχουν διάφορους υποκείμενους λόγους που δεν είναι καλά κατανοητοί. Αλλά πολλά πράγματα επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο εξελίσσεται. Η γενετική προδιάθεση είναι σημαντική. Το σύνδρομο Down (Τρισωμία 21) και άλλες γενετικές διαταραχές συσχετίζονται σε μεγάλο βαθμό με αυξημένη επίπτωση ελαττώματος του κολποκοιλιακού σωλήνα. Οι περιβαλλοντικές μεταβλητές κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορούν επίσης να αυξήσουν τον κίνδυνο. περιλαμβάνουν ασθένειες της μητέρας (π.χ. ερυθρά), έκθεση σε φάρμακα ή φάρμακα, κατανάλωση αλκοόλ και διαβήτη της μητέρας. Επιπλέον, η διαταραχή επιδεινώνεται από ανωμαλίες στην ανάπτυξη της εμβρυϊκής καρδιάς, όπως προβλήματα με την κατασκευή της βαλβίδας ή του διαφράγματος. Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα πράγματα, η περίπλοκη αλληλεπίδραση μεταξύ της γενετικής ευπάθειας και των περιβαλλοντικών επιδράσεων κατά την ανάπτυξη του εμβρύου είναι πιθανότατα η αιτία της δυσλειτουργίας του κολποκοιλιακού σωλήνα. Για την πλήρη κατανόηση των υποκείμενων μηχανισμών που καθοδηγούν την ανάπτυξη αυτής της συγγενούς καρδιακής πάθησης, απαιτείται περισσότερη έρευνα.

Αντιμετώπιση ελαττωμάτων κολποκοιλιακού σωλήνα: Προκειμένου να διορθωθεί το ελάττωμα του κολποκοιλιακού σωλήνα (ελάττωμα του κολποκοιλιακού σωλήνα) και να επανέλθει η καρδιά στη φυσιολογική λειτουργία, συνήθως απαιτείται χειρουργική επέμβαση ως μέρος της θεραπείας. Ο βαθμός του προβλήματος και η γενική κατάσταση του ασθενούς θα καθορίσουν το συγκεκριμένο σχέδιο θεραπείας. Προκειμένου να ελαχιστοποιηθούν οι κίνδυνοι και να μεγιστοποιηθούν τα αποτελέσματα, η χειρουργική διόρθωση των ανωμαλιών του κολποκοιλιακού σωλήνα πραγματοποιείται συνήθως στα αρχικά στάδια της βρεφικής ηλικίας ή της νεότητας. Η ανοικοδόμηση των ελαττωματικών καρδιακών βαλβίδων και το σφράγισμα της οπής στο διάφραγμα - το τοίχωμα που χωρίζει τους άνω θαλάμους της καρδιάς - είναι τα δύο βήματα στη χειρουργική επέμβαση. Για την αντιμετώπιση περίπλοκων ελαττωμάτων ή επίμονων προβλημάτων, μπορεί περιστασιακά να χρειαστεί να πραγματοποιήσετε επαναλαμβανόμενες διαδικασίες. Μετά τη χειρουργική επέμβαση, οι ασθενείς με ελαττώματα του κολποκοιλιακού πόρου πρέπει να παρακολουθούνται από καρδιολόγο για το υπόλοιπο της ζωής τους για την παρακολούθηση της υγείας της καρδιάς και την αντιμετώπιση τυχόν πιθανών συνεπειών.

Οι ακόλουθες διαδικασίες θα μπορούσαν να εκτελεστούν κατά τη διάρκεια μιας εγχείρησης ανοιχτής καρδιάς για τη διόρθωση ενός ελαττώματος του κολποκοιλιακού σωλήνα (ελάττωμα του κολποκοιλιακού σωλήνα):

Αναισθησία: Για να διασφαλιστεί ότι ο ασθενής παραμένει συνειδητός και χωρίς πόνο κατά τη διάρκεια της επέμβασης, χορηγείται γενική αναισθησία.

Τομή: Για να φτάσει στην καρδιά, δημιουργείται μια τομή για χειρουργική επέμβαση στη μέση του θώρακα. Ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες της ανωμαλίας και την ανατομία του ασθενούς, οι διαστάσεις και η θέση της τομής μπορεί να αλλάξουν.

Καρδιοπνευμονική παράκαμψη: Κατά τη διάρκεια της επέμβασης, ο ασθενής συνδέεται με μια συσκευή που ονομάζεται παράκαμψη καρδιάς-πνεύμονα που λειτουργεί ως βραχυπρόθεσμη αντικατάσταση της καρδιάς και των πνευμόνων του. Αυτό επαναδρομολογεί τη ροή του αίματος μέσα από το μηχάνημα παράκαμψης, επιτρέποντας στον χειρουργό να κάνει χειρουργικές επεμβάσεις στην καρδιά ενώ αυτή είναι ακίνητη.

Επισκευή του ελαττώματος: Χρησιμοποιώντας επιθέματα ή μοσχεύματα ιστού, ο γιατρός επιδιορθώνει την οπή στο διάφραγμα, το τοίχωμα που χωρίζει τους άνω θαλάμους της καρδιάς, για να διορθώσει το ελάττωμα του κολποκοιλιακού σωλήνα. Σε αυτή τη φάση, οι δυσλειτουργικές βαλβίδες στην καρδιά θα μπορούσαν επίσης να διορθωθούν ή να αντικατασταθούν.

Κλείσιμο: Η τομή στο στήθος κλείνεται με ράμματα ή συνδετήρες μόλις διορθωθεί το πρόβλημα και η περιοχή του τραυματισμού καλύπτεται με αποστειρωμένα πανιά.

Μετεγχειρητική φροντίδα: Ένας ασθενής μεταφέρεται στη ΜΕΘ, ή μονάδα εντατικής θεραπείας, για παρακολούθηση και ανάρρωση μετά την επέμβαση. Μπορεί να χρειαστεί να είναι σε μηχανικό αναπνευστήρα, να λάβουν φάρμακα που υποστηρίζουν την καρδιά και να ανακουφιστούν από τον πόνο.

Αναμόρφωση: Αφού σταθεροποιηθεί η υγεία του ασθενούς, περνούν μια περίοδο ανάρρωσης και αποκατάστασης. Για να ανακτήσουν τη δύναμη και τη λειτουργία τους, αυτό το στάδιο μπορεί να περιλαμβάνει καρδιακή αποκατάσταση, Εργοθεραπεία και φυσική θεραπεία.

Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα πράγματα, η διόρθωση ενός ελαττώματος του κολποκοιλιακού σωλήνα είναι μια περίπλοκη διαδικασία που απαιτεί ακριβείς χειρουργικές τεχνικές, εξειδικευμένα εργαλεία και διεπιστημονική φροντίδα. Η θεραπεία του ελαττώματος, η ενίσχυση του καρδιακού συστήματος και η αποφυγή προβλημάτων που συνδέονται με ελαττώματα του κολποκοιλιακού σωλήνα είναι οι πρωταρχικοί στόχοι της χειρουργικής επέμβασης.