جراحی تعویض دیسک

روش رایج تر فیوژن جایگزینی دیسک ستون فقرات معمولاً به عنوان گزینه ای برای جراحی تعویض دیسک در نظر گرفته می شود. دو مهره به طور دائمی با هم ترکیب می شوند. جراحی بزرگ از جمله جراحی تعویض دیسک نیاز به بیهوشی عمومی و همچنین بستری شدن در بیمارستان دارد. اهداف اساسی کاهش ناراحتی، افزایش تحرک و حفظ حرکت طبیعی ستون فقرات است. به طور کلی، تعویض دیسک ناراحتی را کاهش می دهد، اگرچه همیشه این کار را نمی کند.

انواع جراحی تعویض دیسک

1. تعویض دیسک گردن: این جراحی در ناحیه گردن (ستون فقرات گردنی) انجام می شود. دیسک آسیب دیده در گردن برداشته می شود و با یک دیسک مصنوعی جایگزین می شود تا درد را تسکین داده و حرکت را بازیابی کند. اغلب برای درمان شرایطی مانند فتق دیسک یا بیماری دژنراتیو دیسک انجام می شود.

2. تعویض دیسک کمر: این نوع روی قسمت پایین کمر (کمر) تمرکز می کند. مشابه تعویض دیسک گردن، دیسک کمر آسیب دیده با دیسک مصنوعی جایگزین می شود. این جراحی با هدف کاهش درد کمر و بهبود حرکت انجام می شود.

3. تعویض کل دیسک: در این روش هر دو قسمت بالایی و پایینی دیسک آسیب دیده برداشته می شود و یک دیسک مصنوعی جدید وارد می شود. این روش برای موارد شدیدتر که کل دیسک تحت تاثیر قرار می گیرد استفاده می شود.

4. تعویض جزئی دیسک: در اینجا فقط قسمتی از دیسک آسیب دیده برداشته می شود و قسمت سالم باقی مانده حفظ می شود. ممکن است یک جزء مصنوعی برای کمک به حمایت از ستون فقرات و حفظ عملکرد اضافه شود.

5. رویکرد قدامی در مقابل رویکرد خلفی: بسته به شرایط بیمار، جراحی می تواند از جلو (قدامی) یا پشت (خلفی) ستون فقرات انجام شود. انتخاب روش بستگی به مورد خاص و توصیه جراح دارد.

خطرات و عوارض جراحی تعویض دیسک

1. عفونت: خطر عفونت در محل جراحی وجود دارد که می تواند منجر به عوارض جدی شود. پزشکان برای به حداقل رساندن این خطر اقدامات احتیاطی انجام می دهند، اما هنوز هم ممکن است رخ دهد.

2. خون ریزی: برخی از بیماران ممکن است در حین یا بعد از جراحی دچار خونریزی شوند. در موارد نادر، ممکن است نیاز به انتقال خون باشد.

3. آسیب عصبی: این احتمال وجود دارد که جراحی به اعصاب مجاور آسیب برساند و منجر به درد، ضعف یا بی حسی در بازوها یا پاها شود.

4. دررفتگی دیسک: گاهی اوقات دیسک مصنوعی می تواند از جای خود خارج شود که ممکن است برای رفع آن نیاز به جراحی بیشتری داشته باشد.

5. عکس العمل های آلرژیتیک: برخی از بیماران ممکن است واکنش های آلرژیک به مواد استفاده شده در دیسک مصنوعی یا داروهای تجویز شده در طول عمل داشته باشند.

6. درد مداوم: در حالی که هدف جراحی کاهش درد است، برخی از بیماران ممکن است همچنان بعد از عمل احساس ناراحتی کنند.

قبل از جراحی

1. معاینه: بیمار یک قرار ملاقات با پزشک شما خواهد داشت تا در مورد علائم، سابقه پزشکی و نیاز به جراحی صحبت کند. پزشک شما معاینات فیزیکی انجام می دهد و ممکن است آزمایش های تصویربرداری مانند اشعه ایکس یا ام آر آی را برای ارزیابی ستون فقرات شما تجویز کند.

2. تست قبل از عمل: بیمار ممکن است تحت آزمایش خون، نوار قلب (آزمایش قلب) یا سایر ارزیابی‌ها قرار گیرد تا از سلامت کافی برای جراحی اطمینان حاصل شود.

3. آماده شدن برای جراحی: پزشک بیمار به شما راهنمایی می کند که قبل از جراحی چه کاری انجام دهید. این ممکن است شامل قطع برخی داروها، پرهیز از غذا و نوشیدنی برای چندین ساعت قبل از عمل جراحی، و ترتیب دادن به کسی باشد که شما را به خانه برساند.

در طول جراحی

1. بیهوشی: در روز جراحی، برای اطمینان از راحتی و بدون درد، بیهوشی دریافت خواهید کرد. این می تواند بیهوشی عمومی (شما در خواب خواهید بود) یا بی حسی نخاعی (بیدار خواهید بود اما از کمر به پایین بی حس خواهید شد).

2. تقسیم: جراح بسته به محل قرارگیری دیسک آسیب دیده، برشی در قسمت پایین کمر یا گردن بیمار ایجاد می کند.

3. برداشتن دیسک آسیب دیده: جراح با دقت دیسک آسیب دیده را جدا می کند و در عین حال از اعصاب و بافت های مجاور محافظت می کند.

4. قرار دادن دیسک مصنوعی: پس از برداشتن دیسک آسیب دیده، جراح دیسک مصنوعی را در فضایی که دیسک قدیمی قرار داشت قرار می دهد. این دیسک جدید به حفظ تراز و حرکت مناسب ستون فقرات کمک می کند.

5. بستن برش: پس از قرار گرفتن دیسک مصنوعی، جراح برش را با استفاده از بخیه یا منگنه می بندد.

بعد از جراحی

1. 1. اتاق ریکاوری: شما به اتاق ریکاوری منتقل خواهید شد که در آن پرستاران شما را تحت نظر خواهند داشت، زیرا بیهوشی از بین می رود. ممکن است احساس گیجی داشته باشید و کمی درد داشته باشید که با دارو کنترل می شود.

   2. اقامت در بیمارستان: اکثر بیماران یک تا سه روز پس از جراحی در بیمارستان می مانند. در طول این مدت، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی به شما در مدیریت درد کمک می کنند و شما را تشویق می کنند که به آرامی حرکت کنید.

   3. فیزیوتراپی: هنگامی که به ثبات رسیدید، پزشک ممکن است فیزیوتراپی را برای کمک به بازیابی قدرت و انعطاف در کمر توصیه کند. این معمولا چند روز پس از جراحی شروع می شود و تا چند هفته ادامه می یابد.

   4. قرارهای بعدی: برای نظارت بر بهبودی خود و بررسی هرگونه عارضه، ویزیت های بعدی با پزشک خود خواهید داشت. در طول این قرار ملاقات ها، پزشک پیشرفت شما را نیز ارزیابی می کند و ممکن است برنامه فیزیوتراپی شما را تنظیم کند.

   5. مراقبت در منزل: در خانه، برای استراحت، فعالیت و مدیریت درد باید از دستورات پزشک خود پیروی کنید. تا زمانی که پزشک به شما اجازه نداده باشد، اجتناب از بلند کردن اجسام سنگین یا فعالیت های شدید ضروری است.

   6. بهبودی طولانی مدت: بهبودی کامل ممکن است چند هفته تا چند ماه طول بکشد. در حالی که بسیاری از افراد پس از جراحی تسکین درد قابل توجه و بهبود تحرک را تجربه می کنند، برخی ممکن است برای بهترین نتایج به فیزیوتراپی یا سایر درمان ها ادامه دهند.

بهبود

بهبودی پس از جراحی تعویض دیسک شامل چندین مرحله برای اطمینان از بهبودی مناسب است. بیماران معمولاً یک یا دو روز برای نظارت در بیمارستان می مانند. پس از ترخیص، استراحت و افزایش تدریجی فعالیت ضروری است. فیزیوتراپی معمولاً در عرض چند هفته برای بهبود قدرت و انعطاف پذیری شروع می شود. اکثر افراد می توانند در عرض چند هفته به فعالیت های سبک برگردند، اما بهبودی کامل ممکن است چندین ماه طول بکشد. پیروی از دستورات پزشک، پرهیز از بلند کردن اجسام سنگین و شرکت در قرارهای بعدی مهم است. با مراقبت مناسب، بسیاری از بیماران پس از بهبودی، کاهش درد و بهبود تحرک را تجربه می کنند