Nasopharyngeal ကင်ဆာ

ရောဂါလက္ခဏာများ: အဆက်မပြတ်နှာပိတ်ခြင်း သို့မဟုတ် ပိတ်ဆို့ခြင်း၊ မကြာခဏ နှာရည်ယိုခြင်း နှင့် အကြားအာရုံဆုံးရှုံးခြင်း သို့မဟုတ် နားထဲတွင် အသံမြည်ခြင်းတို့သည် nasopharyngeal လမ်းကြောင်းကင်ဆာနှင့်ဆက်စပ်သော လက္ခဏာများနှင့် လက္ခဏာအချို့ဖြစ်သည်။ ရောင်ရမ်းခြင်း၊ နာကျင်သောပါးစပ်နှင့် မျိုချရခက်ခဲခြင်းတို့ကြောင့် လည်ပင်းနောက်ဘက်တွင် အကျိတ်အဖုများဖြစ်လာနိုင်သည့် နောက်ထပ်လက္ခဏာများဖြစ်သည်။ မထင်မှတ်ဘဲ ကိုယ်အလေးချိန်ကျခြင်း၊ ခေါင်းကိုက်ခြင်း၊ အမြင်အာရုံပြောင်းလဲခြင်း သို့မဟုတ် မျက်နှာထုံကျင်ခြင်းတို့ကြောင့်လည်း nasopharyngeal ကင်ဆာကို ညွှန်ပြနိုင်သည်။

ကိုဖြစ်ပေါ်စေသည်: nasopharyngeal ကင်ဆာ၏ မူလဇစ်မြစ်ကို တိတိကျကျ မသိရသေးသော်လည်း Epstein-Barr virus (EBV) ကူးစက်ခြင်း၊ အချို့သော ဓာတုပစ္စည်းများ သို့မဟုတ် အဆိပ်အတောက်များနှင့် ထိတွေ့ခြင်း၊ nitrosamines ပါ၀င်သော ထိန်းသိမ်းထားသော အစားအစာများ စားသုံးခြင်း၊ ဖျားနာခြင်း မိသားစုရာဇဝင်၊ အန္တရာယ်ကို တိုးစေနိုင်ပါတယ်။ ဤကင်ဆာမျိုးတွင် လူတစ်ဦး၏ ခံနိုင်ရည်အား မျိုးရိုးဗီဇနှင့် လူမျိုးစုနောက်ခံ ကွဲပြားမှုများကြောင့်လည်း လွှမ်းမိုးနိုင်သည်။

ကုသမှု: nasopharyngeal carcinoma ကို ကုသရန် နည်းလမ်းမျိုးစုံကို အများအားဖြင့် အသုံးပြုကြသည်။ ဓာတ်ရောင်ခြည်၊ ဓာတုကုထုံးဖြင့် ကုထုံး သို့မဟုတ် အကျိတ်များ၏ အရွယ်အစားကို လျှော့ချရန်နှင့် ကင်ဆာဆဲလ်များကို ချေမှုန်းရန် အခြားနည်းလမ်းများအဖြစ် အသုံးပြုနိုင်သည်။ အကျိတ် သို့မဟုတ် သက်ရောက်မှုရှိသော lymph nodes များကို ဖယ်ရှားရန်အတွက် အချို့သောအခြေအနေများတွင် ခွဲစိတ်မှုလိုအပ်နိုင်ပါသည်။ ခုခံအားကုထုံးနှင့် တိကျသောကုသမှုများကိုလည်း ဖြစ်နိုင်ချေရှိသော nasopharyngeal ကင်ဆာကုသမှုများအဖြစ် စုံစမ်းစစ်ဆေးလျက်ရှိသည်။ nasopharyngeal ကင်ဆာလူနာများအတွက် ကြိုတင်ခန့်မှန်းနိုင်မှုကို တိုးတက်ကောင်းမွန်အောင် စောစီးစွာသိရှိနိုင်စေရန်နှင့် စေ့စေ့စပ်စပ် ကုသနည်းဗျူဟာတစ်ခု လိုအပ်ပါသည်။

ရောဂါလက္ခဏာတွေကို: လုပ်ငန်းစဉ်၏ ကနဦးအဆင့်များတွင် ဦးခေါင်းနှင့် လည်ပင်းနေရာကို အထူးဂရုပြု၍ စေ့စေ့စပ်စပ် ဆေးရာဇဝင်နှင့် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ စစ်ဆေးခြင်းများ ပါဝင်ပါသည်။ nasopharyngoscopy—ပါးလွှာပြီး ပြောင်းလွယ်ပြင်လွယ်ရှိသော ပြွန်ကိုအသုံးပြု၍ nasopharyngoscopy အပါအဝင် ရောဂါရှာဖွေရေးလုပ်ထုံးလုပ်နည်းများနှင့် CT စကင်န်များနှင့် MRI များကဲ့သို့ ပုံရိပ်ဖော်စစ်ဆေးမှုများကို ရောဂါရှာဖွေတွေ့ရှိမှုနှင့် ကင်ဆာ၏အတိုင်းအတာကို ဆုံးဖြတ်ရန်အတွက် လုပ်ဆောင်သည်။

မခွဲစိတ်မီ အကဲဖြတ်ခြင်း- ကုသမှုမစတင်မီ လူနာများသည် ခွဲစိတ်မှု သို့မဟုတ် အခြားကုထုံးများအတွက် လုံလောက်သောကျန်းမာမှုရှိ၊ မရှိ သိရှိနိုင်ရန် ကျယ်ကျယ်ပြန့်ပြန့် အကဲဖြတ်မှုတစ်ခု ပြုလုပ်ရမည်ဖြစ်သည်။ ၎င်းတွင် သွားဘက်ဆိုင်ရာ စစ်ဆေးမှုများ၊ အဆုတ်လုပ်ဆောင်ချက် စစ်ဆေးခြင်း၊ လျှပ်စစ်ဓာတ်မှန်ရိုက်ခြင်း (ECG) နှင့် သွေးစစ်ဆေးမှုများ ပါဝင်သည်။

မေ့ဆေး- လူနာသည် ခွဲစိတ်မှု သို့မဟုတ် ကုသသည့်နေ့တွင် ထုံဆေးကို လက်ခံရရှိပြီး ခွဲစိတ်မှုတစ်ခုလုံးတွင် ၎င်းတို့၏ သက်တောင့်သက်သာရှိပြီး အဆင်မပြေမှုမရှိဘဲ ခံစားရမှုကို သေချာစေသည်။ ဒေသန္တရ သို့မဟုတ် ယေဘူယျ မေ့ဆေးကို စီမံခန့်ခွဲခြင်းရှိမရှိ ကုထုံးအစီအစဉ်နှင့် တစ်ဦးချင်းစီ၏ အခြေအနေပေါ်တွင် မူတည်ပါသည်။

ကုသမှုအစီအစဉ်- ကင်ဆာ၏ အဆင့်နှင့် ပြင်းထန်မှုပေါ် မူတည်၍ ကုသရန် ရွေးချယ်မှုများတွင် ဓာတုကုထုံး၊ ဓာတ်ရောင်ခြည် ကုသမှု သို့မဟုတ် ၎င်းတို့ နှစ်မျိုးလုံး၏ ပေါင်းစပ်မှုအချို့ (ဓာတုကုထုံး) ပါဝင်သည်။ လူနာတစ်ဦးစီ၏ သီးခြားလိုအပ်ချက်များနှင့် အံဝင်ခွင်ကျဖြစ်သော ကုသမှုဗျူဟာတွင် ဘက်စုံကျွမ်းကျင်ပညာရှင်များအဖွဲ့တစ်ဖွဲ့ကို ထည့်သွင်းနိုင်ပါသည်။

ဓါတ်ရောင်ခြည်ကုထုံး: မကြာခဏ ဓာတ်ရောင်ခြည်ဖြင့် ကုသခြင်းသည် nasopharyngeal ကင်ဆာအတွက် အဓိက ကုသမှုဖြစ်သည်။ စွမ်းအင်မြင့်မားသော ဓာတ်ရောင်ခြည်တန်းများသည် ၎င်းတို့ပတ်ဝန်းကျင်ရှိ ကျန်းမာသောတစ်သျှူးများကို ထိခိုက်မှုအနည်းဆုံးဖြင့် ကင်ဆာဖြစ်စေသောဆဲလ်များကို ဖျက်ဆီးရန်အတွက် ရည်ရွယ်သည်။ ပြင်းထန်မှု-ပြုပြင်ထားသော ဓာတ်ရောင်ခြည်ကုထုံး (IMRT) သို့မဟုတ် ပရိုတွန်ဓာတ်ရောင်ခြည်ကုထုံးကဲ့သို့သော အဆင့်မြင့်နည်းပညာများသည် ကင်ဆာကို တိကျစွာပစ်မှတ်ထားရန် ဖြစ်နိုင်ချေရှိသည်။

ဆေးသွင်းကုသခြင်း: ဓာတ်ရောင်ခြည်ကုထုံးမပြုလုပ်မီ သို့မဟုတ် ပြီးနောက်၊ ဓာတုကုထုံးနှင့် ဓာတ်ရောင်ခြည်ကုထုံးတို့ကို ပေါင်းစပ်၍ ကုထုံး၏ထိရောက်မှုနှင့် အကျိတ်အရွယ်အစားကို လျှော့ချရန် ပေါင်းစပ်နိုင်သည်။ ဤကုထုံးများ ပေါင်းစပ်ခြင်းကို ဓာတုကုထုံးဟု ခေါ်သည်။ ဓာတုကုထုံးတွင်အသုံးပြုသောဆေးဝါးများကို သွေးကြောသွင်းခြင်း သို့မဟုတ် ပါးစပ်ဖြင့် စီမံပေးခြင်းသည် ခန္ဓာကိုယ်တစ်ရှူးတစ်လျှောက်ရှိ ကင်ဆာဆဲလ်များကိုသတ်ပစ်သည်။

နောက်ဆက်တွဲစောင့်ရှောက်မှု - ကုသမှုပြီးနောက် လူနာများသည် ၎င်းတို့၏ တိုးတက်မှုကို စောင့်ကြည့်ရန်နှင့် ပြန်ဖြစ်ခြင်း၏ လက္ခဏာများကို ရှာဖွေရန် ပုံမှန် နောက်ဆက်တွဲ ချိန်းဆိုမှုများကို လက်ခံရရှိကြသည်။ ကင်ဆာကို ထိန်းချုပ်နိုင်စေရန် ပုံရိပ်ဖော်လေ့လာမှုများနှင့် အခြားစမ်းသပ်မှုများကို ပုံမှန်ပြုလုပ်နိုင်ပါသည်။ လူနာများသည် ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးများကို စီမံခန့်ခွဲရန်နှင့် အလုံးစုံကျန်းမာရေးနှင့် သုခကို ထိန်းသိမ်းရန်အတွက် ကုသခြင်းအပြင် ပံ့ပိုးကူညီစောင့်ရှောက်မှုကို ရရှိပါသည်။