Akut lenfositik lösemiye (ALL) aynı zamanda akut lenfoblastik lösemi de denir. "Akut", löseminin hızla ilerleyebileceği ve tedavi edilmezse birkaç ay içinde ölümcül olabileceği anlamına gelir. "Lenfositik", bir tür beyaz kan hücresi olan lenfositlerin erken (olgunlaşmamış) formlarından geliştiği anlamına gelir.
ALL kemik iliğinde (yeni kan hücrelerinin yapıldığı bazı kemiklerin yumuşak iç kısmı) başlar. Çoğu zaman lösemi hücreleri kanı oldukça hızlı bir şekilde istila eder. Ayrıca bazen lenf düğümleri, karaciğer, dalak, merkezi sinir sistemi (beyin ve omurilik) ve testisler (erkeklerde) dahil olmak üzere vücudun diğer bölgelerine de yayılabilirler. Bazı kanserler de bu organlarda başlayıp kemik iliğine yayılabilir ancak bu kanserler lösemi değildir.
Lenfositlerde başlayan diğer kanser türleri, lenfomalar (Hodgkin olmayan lenfoma veya Hodgkin lenfoma) olarak bilinir. ALL gibi lösemiler esas olarak kemik iliğini ve kanı etkilerken, lenfomalar esas olarak lenf düğümlerini veya diğer organları etkiler (ancak kemik iliğini de içerebilir). Bazen lenfosit kanserinin lösemi mi yoksa lenfoma mı olduğunu söylemek zor olabilir. Genellikle kemik iliğinin en az %20'si kanserli lenfositlerden (lenfoblastlar veya sadece patlamalar olarak adlandırılır) oluşuyorsa hastalık lösemi olarak kabul edilir.
Anlamak akut lenfositik lösemi
Lenfositler bademcik sisteminin önemli bir parçası olan lenf dokusunu oluşturan ana hücrelerdir. Lenf dokusu lenf düğümlerinde, timusta, dalakta, bademciklerde ve geniz etinde bulunur ve sindirim ve solunum sistemleri ile kemik iliği boyunca dağılmıştır.
Lenfositler, olgun, enfeksiyonla savaşan hücreler haline gelmek üzere lenfoblast adı verilen hücrelerden gelişir. 2 ana lenfosit türü vardır:
- B lenfositleri (B hücreleri): B hücreleri, antikor adı verilen proteinleri üreterek vücudun korunmasına yardımcı olur. Antikorlar vücuttaki mikroplara (bakteri, virüs ve mantar) bağlanarak bağışıklık sisteminin onları yok etmesine yardımcı olur.
- T lenfositleri (T hücreleri): Her birinin özel bir görevi olan çeşitli T hücreleri türleri vardır. Bazı T hücreleri mikropları doğrudan yok edebilirken, diğerleri bağışıklık sistemindeki diğer hücrelerin aktivitesinin artırılmasında veya yavaşlatılmasında rol oynuyor.
Akut lenfositik lösemi Lenfositlerin erken formlarından gelişir. Bu, erken B hücrelerinde veya farklı olgunluk aşamalarındaki T hücrelerinde başlayabilir.
Amerikan Kanser Derneği'nin Amerika Birleşik Devletleri'nde 2024 yılı için (hem çocuklar hem de yetişkinler dahil) akut lenfositik lösemiye (ALL) ilişkin tahminleri şunlardır:
- Yaklaşık 6,550 yeni ALL vakası (erkeklerde 3,590 ve kadınlarda 2,960)
- ALL'den yaklaşık 1,330 ölüm (erkeklerde 640 ve kadınlarda 690)
Akut lenfositik lösemi L gelişme riski 5 yaşın altındaki çocuklarda en yüksektir. Risk daha sonra 20'li yaşların ortalarına kadar yavaşça azalır ve 50 yaşından sonra yavaş yavaş tekrar yükselmeye başlar. Genel olarak, her 4 ALL vakasının yaklaşık 10'ü yetişkinlerde görülür.
Akut Lenfositik Löseminin Alt Tipleri (ALL)
En son 2016 yılında güncellenen Dünya Sağlık Örgütü (WHO) sistemi, ALL'yi daha iyi sınıflandırmaya çalışmak için bu faktörlerden bazılarını içermektedir. WHO sistemi ALL'yi birkaç gruba ayırır:
B-hücresi Akut Lenfositik Lösemi
Belirli genetik anormalliklere sahip B hücresi ALL (gen veya kromozom değişiklikleri)
- Hipo-diploidili B hücreli ALL (lösemi hücrelerinde 44'ten az kromozom vardır [normal hücrelerde 46 bulunur])
- Hiperdiploidili B hücresi ALL (lösemi hücrelerinin 50'den fazla kromozomu vardır)
- 9 ve 22 numaralı kromozomlar [t(9;22)] arasında translokasyona sahip B hücresi ALL (Philadelphia kromozomu, BCR-ABL1 füzyon geni)
- 11. kromozom ile başka bir kromozom arasında translokasyon bulunan B hücresi ALL
- 12 ve 21. kromozomlar arasında translokasyona sahip B hücresi ALL [t(12;21)]
- Kromozom 1 ve 19 arasında translokasyona sahip B hücresi ALL [t (1;19)]
- 5 ve 14. kromozomlar arasında translokasyona sahip B hücresi ALL [t(5;14)]
- Kromozom 21'in (iAMP21) bir kısmının amplifikasyonu (çok fazla kopya) ile B hücresi ALL
- Belirli tirozin kinazları veya sitokin reseptörlerini içeren translokasyonlara sahip B hücresi ALL (“BCR-ABL1 benzeri ALL” olarak da bilinir)
B hücresi ALL, aksi belirtilmedikçe
T-hücresi Akut Lenfositik Lösemi
- Erken T hücreli öncü lenfoblastik lösemi
Akut lenfositik lösemi yaygın bir kanser değildir ve Amerika Birleşik Devletleri'ndeki tüm kanserlerin %1'inden azını oluşturur. Ortalama bir kişinin yaşam boyu ALL'ye yakalanma riski yaklaşık 1'de 1,000'dir. Risk erkeklerde kadınlara göre biraz daha yüksek, beyazlarda ise Afrikalı Amerikalılara göre daha yüksektir.
Çoğu belirti ve semptom akut lenfositik lösemi Lösemi hücreleri kemik iliğindeki normal kan yapıcı hücreleri geride bıraktığında ortaya çıkan normal kan hücrelerinin eksikliğinin bir sonucudur. Bu eksiklikler kan testlerinde ortaya çıkar ancak aşağıdakiler de dahil olmak üzere semptomlara da neden olabilirler:
- Yorgun hissetmek
- Zayıf hissetmek
- Baş dönmesi veya baş dönmesi hissi
- Nefes darlığı
- Soluk cilt
- Gitmeyen veya geri gelmeyen enfeksiyonlar
- Ciltte morluklar (veya küçük kırmızı veya mor lekeler)
- Kadınlarda sık veya şiddetli burun kanaması, diş eti kanaması veya ağır adet kanaması gibi kanamalar
hastalarda akut lenfositik lösemi ayrıca sıklıkla birkaç spesifik olmayan semptoma sahiptir. Bunlar şunları içerebilir:
- Kilo kaybı
- Ateş
- Gece terlemeleri
- İştah kaybı
Genel belirtiler
Karında şişlik: Lösemi hücreleri karaciğerde ve dalakta birikerek onları büyütebilir. Bu, dolgunluk, karnın şişmesi veya his olarak fark edilebilir. az miktarda yedikten sonra doyun.
Büyümüş lenf düğümleri: Vücudun yüzeyine yakın lenf düğümlerine (örneğin boynun yanlarına, kasıklara veya koltuk altı bölgelerine) yayılan TÜM cilt altında şişlikler olarak fark edilebilir.
Kemik veya eklem ağrısı: Bazen lösemi hücreleri kemik yüzeyinin yakınında veya eklemin içinde birikerek kemik veya eklem ağrısına yol açabilir.
Diğer organlara yayıldı
Daha az sıklıkla ALL diğer organlara yayılır:
- If Akut lenfositik lösemi beyne ve omuriliğe yayılırsa baş ağrılarına, halsizliğe, nöbetlere, kusmaya, denge sorunlarına, yüz kaslarında zayıflığa veya uyuşukluğa veya bulanık görmeye neden olabilir.
- Göğüs içine yayılarak sıvı birikmesine ve nefes almada zorluk yaşanmasına neden olabilir.
- Nadiren cilde, gözlere, testislere, yumurtalıklara, böbreklere veya diğer organlara yayılabilir.
Genişlemiş timüs belirtileri
The T hücresi alt tipi Akut lenfositik lösemi sıklıkla göğsün ortasında sternumun (göğüs kemiği) arkasında ve trakeanın (nefes borusu) önünde bulunan küçük bir organ olan timus'u etkiler.
Kanı baştan ve kollardan kalbe taşıyan büyük bir damar olan superior vena kava (SVC), timusun yanından geçer. Timus büyürse SVC'ye baskı yapabilir ve kanın damarlarda "yedeklenmesine" neden olabilir. Bu SVC sendromu olarak bilinir. Ölümcül olabilir. Şunlara neden olabilir:
- Yüzde, boyunda, kollarda ve göğsün üst kısmında şişme (bazen mavimsi kırmızı renkte)
- Baş ağrısı
- Baş dönmesi
- Beyni etkiliyorsa bilinç değişikliği
Teşhisi Akut Lenfositik Lösemi
Akut lenfositik löseminin (ALL) erken teşhisi için önerilen özel bir test yoktur. Lösemiyi erken bulmanın en iyi yolu, löseminin olası belirti ve semptomlarını bildirmektir. .Bazı kişilerin akut hastalık riskinin daha yüksek olduğu bilinmektedir. lenfositik lösemi Down sendromu gibi genetik bozukluklara bağlı olarak veya önceden belirli kemoterapi ilaçları veya radyasyonla tedavi edilmiş oldukları için (veya diğer lösemiler). Çoğu doktor bu kişilerin dikkatli ve düzenli tıbbi kontrollerden geçmesini önermektedir. Lösemi riski genel popülasyona göre daha yüksek olmasına rağmen bu kişilerin çoğu için hala çok düşüktür.
Bazı belirti ve semptomlar, kişinin akut lenfositik lösemiye (ALL) sahip olabileceğini düşündürebilir, ancak tanıyı doğrulamak için testlere ihtiyaç vardır.
Tıbbi öykü ve fizik muayene
ALL'yi teşhis etmek ve sınıflandırmak için kullanılan testler
- Kan testleri
- Kan kimyası testleri
- Tam kan sayımı (CBC) ve Periferik kan yayması
- Kemik iliği testleri
- Kemik iliği aspirasyonu
- Kemik iliği biyopsisi
Laboratuvar testleri: AML'yi teşhis etmek ve/veya ALL'nin spesifik alt tipini belirlemek için örnekler üzerinde aşağıdaki laboratuvar testlerinden bir veya daha fazlası yapılabilir.
Mikroskopla rutin muayeneler
Kemik iliğindeki hücrelerin yüzde kaçının patlama olduğunu belirlemek özellikle önemlidir. ALL tanısı genellikle kemik iliğindeki hücrelerin en az %20'sinin patlama olmasını gerektirir. Normal şartlarda patlamalar kemik iliği hücrelerinin %5'inden fazlasını oluşturmaz.
Bazen sadece hücreleri saymak ve onlara bakmak kesin tanıyı sağlamaz ve başka laboratuvar testlerine ihtiyaç duyulur.
Sitokimya: Hücrelerin ve hücre organellerinin kimyasal bileşenlerini ince histolojik kesitlerde lokalize etmek için çeşitli yöntemlerin kullanılmasını gerektirir.
Akış sitometrisi ve immünohistokimya: Akış sitometrisi, bir çözelti içinde asılı duran hücreleri tek tek inceleyerek boyutlarını, formlarını ve farklı yüzey işaretlerini belirleyen bir tekniktir. Tersine, doku kesitleri, spesifik proteinleri veya antijenleri tanımlayan bir yöntem olan immünohistokimya kullanılarak görselleştirilebilir.
Kromozom testleri: Bu testler belirli kan ve lenfatik sistem koşullarını, kalıtsal hastalıkları ve doğum kusurlarını teşhis eder.
Sitogenetik: Hücre çekirdeğindeki DNA molekülünün yapısının incelenmesini içerir.
Floresan in situ hibridizasyon (FISH): Bir nükleik asit dizisinin belirli bölgelerine yüksek derecede dizi tamamlayıcılığı ile bağlanan floresan problar, floresan in situ hibridizasyon (FISH) olarak bilinen moleküler sitogenetik teknikte kullanılır.
Polimeraz zincir reaksiyonu (PCR): Araştırmacıların, derinlemesine analize izin vermek için çok küçük miktarda DNA'yı veya bir kısmını yeterince çoğaltmasını sağlar.
Diğer moleküler ve genetik testler Dahili hastalıkların kanıtını sunabilir veya belirli hastalıklar için genetik risk faktörlerini belirleyebilirler.
Lösemi hücrelerindeki spesifik genleri veya diğer değişiklikleri araştırmak için numuneler üzerinde daha yeni türde laboratuvar testleri de yapılabilir.
Lomber ponksiyon (spinal tap): Bazen spinal tap olarak da adlandırılan lomber ponksiyon, beyin omurilik sıvısının (BOS) bir iğne kullanılarak omurilik kanalından alındığı tıbbi bir operasyondur. BOS olarak bilinen berrak sıvı beyni ve omuriliği sarar ve korur.
Görüntüleme testleri
X-ışınları: X-ışınları enerjiktir ve vücut dahil çoğu malzemeye nüfuz edebilir, bu da onları iç organların ve dokuların görüntülerini oluşturmak için değerli kılar.
Bilgisayarlı tomografi (BT) taraması: Bilgisayarlı tomografi (BT) taraması, art arda röntgen ışınları kullanarak kemikler, kan damarları ve yumuşak dokular da dahil olmak üzere vücudun iç kısmının kesitlerini oluşturur.
Manyetik rezonans görüntüleme (MRI) taraması: MRI'lar, radyo dalgalarını ve manyetik alanları kullanarak vücudun organlarının ve dokularının ince ayrıntılı görüntülerini üretir.
CT tarayıcısının aksine, MRI makinesi daha dar ve derin olduğundan, içine kayan bir masanın üzerinde yatarsınız. MRI mıknatısları yüksek bir vuruş veya çarpma sesi üretir.
Ultrason: Ultrasonda iç organların ve yapıların görüntülerini oluşturmak için yüksek frekanslı ses dalgaları kullanılır.
Tedavi
Akut Miyeloid Lösemi (AML) Kemoterapisi
Tedavi Aşamaları
Akut miyeloid tedavisi Miyeloid lösemi genellikle aşamalara ayrılır:
- İndüksiyon tedavinin ilk aşamasıdır. Kısa ve yoğundur, genellikle yaklaşık bir hafta sürer. Amaç kanı lösemi hücrelerinden (patlamalar) temizlemek ve kemik iliğindeki patlama sayısını normale indirmektir.
- Konsolidasyon, hasta indüksiyondan kurtulduktan sonra verilen kemoterapidir. Halen etrafta bulunan ancak sayıları çok az olduğu için görülemeyen az sayıdaki lösemi hücresini öldürmek amaçlanıyor. Konsolidasyon için kemoterapi döngüler halinde verilir; her tedavi periyodunun ardından vücudun iyileşmesine izin vermek için bir dinlenme periyodu gelir.
- Bakım (veya konsolidasyon sonrası) olarak adlandırılan üçüncü aşamada, konsolidasyon tamamlandıktan sonra aylar veya yıllar boyunca düşük dozda kemoterapi (veya diğer tedaviler) verilir. Bu genellikle akut promyelositik lösemiyi (APL) tedavi etmek için kullanılır ve bazen diğer türler için de kullanılır.
Tedavide Kullanılan İlaçlar: Tedavide en sık kullanılan kemo ilaçları aşağıdakilerin bir kombinasyonudur:
- Sitarabin (sitozin arabinosid veya ara-C)
- Daunorubisin (daunomisin) veya idarubisin gibi bir antrasiklin ilacı
AML'yi tedavi etmek için kullanılabilecek diğer kemoterapi ilaçları şunlardır:
- Kladribin (2-CdA)
- Fludarabin
- mitoksantron
- Etoposid (VP-16)
- 6-tiyoguanin (6-TG)
- Hidroksiüre
- Prednizon veya deksametazon gibi kortikosteroid ilaçlar
- Metotreksat (MTX)
- 6-merkaptopürin (6-MP)
- azasitidin
- desitabin
Bunlar vücuttaki bazı normal hücreleri etkileyebilir ve bu da yan etkilere yol açabilir. Kemoterapinin yan etkileri verilen ilaçların türüne, dozuna ve ne kadar süreyle alındığına bağlıdır. Yan etkiler şunları içerebilir:
- Saç dökülmesi
- Ağız yaraları
- İştah kaybı
- Mide bulantısı ve kusma
- Ishal veya kabızlık
Kemo ilaçları aynı zamanda kemik iliğindeki normal hücreleri de etkileyerek kan hücresi sayısını düşürebilir. Bu yol açabilir:
- Artan enfeksiyon riski (çok az sayıda normal beyaz kan hücresine sahip olmaktan dolayı)
- Kolay morarma veya kanama (çok az kan trombositinin olmasından dolayı)
- Yorgunluk ve nefes darlığı (çok az kırmızı kan hücresine sahip olmaktan dolayı)
Belirli ilaçların yan etkileri: Bazı ilaçların bazı spesifik olası yan etkileri vardır. Örneğin:
- Yüksek dozda sitarabin gözlerde kuruluğa neden olabilir ve beynin belirli kısımlarını etkileyebilir, bu da koordinasyon veya denge sorunlarına yol açabilir. Bu yan etkiler ortaya çıkarsa ilaç dozunun azaltılması veya tamamen durdurulması gerekebilir.
- Antrasiklinler (daunorubisin veya idarubisin gibi) kalbe zarar verebileceğinden, halihazırda kalp sorunu olan kişilerde kullanılmayabilir.
Ciddi yan etkiler ortaya çıkarsa kemoterapinin en azından kısa bir süre için azaltılması veya durdurulması gerekebilir. Bazı yan etkiler uzun süre devam edebildiğinden ilaç dozlarının dikkatli izlenmesi ve ayarlanması önemlidir.
Tümör lizis sendromu: Kemoterapinin bu yan etkisi, vücudunda çok sayıda lösemi hücresi bulunan hastalarda, özellikle tedavinin indüksiyon aşamasında ortaya çıkabilir. Kemoterapi bu hücreleri öldürdüğünde, hücreler açılır ve içeriklerini kan dolaşımına salarlar. Bu, tüm bu maddelerden aynı anda kurtulamayan böbreklerin aşırı yüklenmesine neden olabilir. Bazı minerallerin aşırı miktarları kalbi ve sinir sistemini de etkileyebilir. Tedavi sırasında fazladan sıvı verilerek ve vücudun bu maddelerden kurtulmasına yardımcı olan bikarbonat, allopurinol, rasburikaz gibi bazı ilaçlar verilerek bu durum önlenebilir.
Ortak tedavi yaklaşımları
Akut Miyeloid Lösemi (AML) için Hedefe Yönelik Tedavi İlaçları
- FLT3 inhibitörleri: AML'li bazı kişilerde lösemi hücrelerinde FLT3 geninde bir değişiklik (mutasyon) vardır. Bu gen, hücrelerin büyümesine yardımcı olan bir protein (FLT3 olarak da bilinir) yapmasına yardımcı olur. FLT3 proteinini hedef alan ilaçlar bu lösemilerin bazılarının tedavisine yardımcı olabilir.
- Midostaurin (Rydapt) ve quizartinib (Vanflyta), lösemi hücrelerinde FLT3 geninde mutasyon bulunan yeni teşhis edilmiş yetişkinleri tedavi etmek için belirli kemoterapi ilaçlarıyla birlikte kullanılabilen FLT3 inhibitörleridir.
- Gilteritinib (Xospata), lösemi hücrelerinde FLT3 geninde mutasyon bulunan ve AML'si önceki tedavilerde iyileşme göstermeyen veya tekrarlayan (geri dönen) yetişkinleri tedavi etmek için kullanılabilir.
Bu ilaçlar günde bir veya iki kez ağız yoluyla tüketilir.
- IDH inhibitörleri: AML'li bazı kişilerde lösemi hücrelerinde IDH1 veya IDH2 geninde mutasyon vardır. Bu genler hücrelerin IDH1 ve IDH2 olarak da adlandırılan belirli proteinleri üretmesine yardımcı olur. Bu genlerden birindeki mutasyonlar, kan hücrelerinin normal şekilde olgunlaşmasını engelleyebilir.
- IDH inhibitörleri adı verilen hedefe yönelik ilaçlar bu IDH proteinlerini bloke edebilir. Bu ilaçların lösemi hücrelerinin daha normal hücrelere olgunlaşmasına (farklılaşmasına) yardımcı olarak işe yaradığı görülüyor. Bu nedenle bazen farklılaşma ajanları olarak da anılırlar.
- Bu ilaçlar AML'yi tedavi etmek için kullanılabilir. ID numarası or ID numarası mutasyon. Doktorunuz lösemi hücrelerinizin bu mutasyonlardan birine sahip olup olmadığını görmek için kanınızı veya kemik iliğinizi test edebilir.
Bu ilaçlar günde bir veya iki kez ağız yoluyla tüketilir. Yaygın yan etkiler arasında mide bulantısı, kusma, ishal, yorgunluk, eklem ağrısı, nefes darlığı, artan bilirubin (safrada bulunan bir madde) seviyesi ve iştah kaybı sayılabilir.
- Gemtuzumab ozogamisin (Mylotarg): Bu hedefe yönelik tedavi, bir kemoterapi ilacına bağlı bir monoklonal antikordan (laboratuar yapımı bir bağışıklık proteini) oluşur. Antikor vücuda girdikten sonra çoğu AML hücresinde bulunan CD33 adı verilen bir proteine bağlanır. Antikor bir hedef sinyali gibi davranarak kemo ilacını lösemi hücrelerine getiriyor, burada hücrelere giriyor ve yeni hücrelere bölünmeye çalıştıklarında onları öldürüyor. Daha az yaygın ancak daha ciddi yan etkiler şunları içerebilir:
- Venooklüzif hastalık (karaciğerdeki damarların tıkanması) dahil ciddi karaciğer hasarı,
- İnfüzyon sırasındaki reaksiyonlar (alerjik reaksiyona benzer). Bunu önlemeye yardımcı olmak için muhtemelen her infüzyondan önce size ilaç verilecektir.
- Özellikle kök hücre nakli yapılmış kişilerde ciddi veya yaşamı tehdit eden enfeksiyonlar
- Kalbin ritmindeki değişiklikler
- BCL-2 inhibitörü: Venetoclax (Venclexta), kanser hücrelerinde bulunan ve onların olması gerekenden daha uzun yaşamalarına yardımcı olan bir protein olan BCL-2'yi hedef alır. Bu ilaç, yeni teşhis edilen AML'li, 75 yaş ve üzeri veya güçlü kemoterapiyi tolere edecek kadar sağlıklı olmayan kişilerde kemoterapiyle birlikte kullanılabilir. Günde bir kez ağızdan tüketilir.
- Yan etkiler arasında belirli beyaz kan hücrelerinin düşük seviyeleri (nötropeni), düşük kırmızı kan hücresi sayısı (anemi), ishal, bulantı, kanama, düşük trombosit sayısı (trombositopeni) ve yorgunluk hissi sayılabilir. Daha az yaygın fakat daha ciddi yan etkiler zatürre ve diğer ciddi enfeksiyonları içerebilir.
Kirpi yolu inhibitörü
Akut miyeloid lösemi Hücreler, adı verilen hücre sinyal yolunun parçası olan genlerde mutasyonlara (değişikliklere) sahip olabilir. Kirpi. Kirpi yolu embriyo ve fetüsün gelişimi için çok önemlidir ve bazı yetişkin hücrelerde önemlidir, ancak lösemi hücrelerinde aşırı aktif olabilir.
Glasdegib (Daurismo), bu yoldaki bir proteini hedef alan bir ilaçtır. Yeni teşhis edilen AML'li, 75 yaş ve üzeri veya güçlü kemoterapiyi tolere edecek kadar sağlıklı olmayan kişilerde kemoterapi ile birlikte kullanılabilir. Bu grupta insanların daha uzun yaşamasına yardımcı olduğu gösterilmiştir.
Günde bir kez ağızdan tüketilir.
Yan etkiler kas ve kemik ağrısı, yorgunluk, düşük beyaz kan hücresi sayısı (nötropeni), düşük kırmızı kan hücresi sayısı (anemi), kanama, bulantı, düşük trombosit sayısı (trombositopeni) ve ağızda kızarıklık veya yaraları içerebilir.
Kirpi yolu fetal gelişimi etkilediğinden, bu ilaçlar hamile olan veya hamile kalma ihtimali olan kadınlar tarafından alınmamalıdır. Bir erkek partner tarafından alındığında fetüse zarar verip vermeyeceği bilinmiyor. Bu ilaçları alan herkes tedavi sırasında ve tedavi sonrasında bir süre güvenilir doğum kontrolü kullanmalıdır.
Sonuç
Sonuç olarak, akut lenfositik lösemi (ALL), kemik iliğinde olgunlaşmamış lenfositlerden hızla ilerleyerek diğer organlara yayılabilir. Kemoterapi bu hastalığın yaygın bir tedavisidir ve lösemi hücrelerini yok etmek için çeşitli aşamaları içerir; bu da normal hücreleri ve kan hücresi sayımlarını etkileyen yan etkilere yol açabilir.
Edhacare olarak biz, yüksek kaliteli bakımdan ödün vermeden uygun fiyatlı ve özelleştirilebilir tıbbi tedavi planları sunuyoruz. Teşhisiniz ve Hindistan'daki mevcut tedaviler hakkında güvenilir ve kesin ayrıntıları bulun.
Uzmanlarımızdan sağlık randevunuzu alın. Randevu Almak İçin Tıklayınız.