مراحل اولیه سرطان معده

در مراحل اولیه سرطان معده، همچنین به عنوان سرطان معده شناخته می شود، ممکن است علائم بسیار کم اهمیتی را نشان دهد که اغلب تشخیص آن را دشوار می کند. سرطان معده که سرطان معده نیز نامیده می شود، در پوشش داخلی معده ایجاد می شود. علائم اولیه می تواند شامل سوء هاضمه خفیف، نفخ، ناراحتی یا احساس سیری پس از مصرف مقدار کمی غذا باشد. بیماران همچنین ممکن است حالت تهوع خفیف، کاهش اشتها یا کاهش وزن غیرقابل توجیه را تجربه کنند.

با پیشرفت سرطان، علائم ممکن است بارزتر و نگران کننده تر شوند. اینها می تواند شامل درد مداوم شکم، سوزش معده مکرر، اشکال در بلع، استفراغ (گاهی همراه با خون)، خستگی، و مدفوع سیاه یا خونی باشد. عواملی مانند عفونت هلیکوباکتر پیلوری، رژیم غذایی، ژنتیک و شیوه زندگی در ایجاد آن نقش دارند.

تشخیص مراحل اولیه سرطان معده برای درمان موثر و بهبود پیش آگهی بسیار مهم است. معاینات منظم، به ویژه برای افرادی که دارای عوامل خطر مانند سابقه خانوادگی سرطان معده، جراحی های قبلی معده یا عفونت با باکتری هلیکوباکتر پیلوری هستند، می تواند به شناسایی سریع علائم مربوطه کمک کند. برای ارزیابی به موقع و تشخیص احتمالی سرطان معده، به دنبال مشاوره پزشکی پس از مشاهده هرگونه مشکلات گوارشی مداوم یا بدتر می شود.

انواع سرطان معده

سرطان معده، یا سرطان معده، انواع مختلفی را در بر می گیرد که هر کدام از سلول های مختلف در پوشش معده منشأ می گیرند. انواع اصلی سرطان معده عبارتند از:

1. آدنوکارسینوم: این شایع ترین نوع است که حدود 90 تا 95 درصد از سرطان های معده را تشکیل می دهد. منشأ آن از سلول های غده ای در پوشش معده است. آدنوکارسینوم ها را می توان بر اساس محل قرارگیری آنها در معده و سلول های خاصی که از آنها منشا می گیرند، طبقه بندی کرد.
2. لنفوم: این نوع از بافت لنفاوی دیواره معده سیستم ایمنی منشا می گیرد. لنفوم هایی که معده را تحت تأثیر قرار می دهند کمتر از آدنوکارسینوما هستند.
3. تومورهای استرومایی دستگاه گوارش (GISTs): GIST تومورهای نادری هستند که از سلول های تخصصی در دیواره معده به نام سلول های بینابینی کژال (ICCs) ایجاد می شوند. در حالی که آنها از نظر فنی نوعی سرطان معده نیستند، می توانند در معده ایجاد شوند و در رویکردهای درمانی شباهت هایی دارند.
4. تومورهای کارسینوئید: اینها تومورهای نادر و معمولاً با رشد آهسته هستند که از سلول های تولید کننده هورمون در معده منشأ می گیرند. آنها اغلب در سلول های عصبی غدد درون ریز معده رشد می کنند.

مراحل سرطان معده

سرطان معده که به عنوان سرطان معده نیز شناخته می شود، در چندین مرحله پیشرفت می کند که نشان دهنده میزان گسترش بیماری است. مراحل معمولاً بر اساس اندازه تومور، عمق نفوذ آن به دیواره معده، درگیری غدد لنفاوی مجاور، و اینکه آیا سرطان به اندام های دور گسترش یافته است، تعیین می شود. مراحل به تصمیم گیری در مورد درمان و پیش آگهی کمک می کند. متداول ترین سیستم مرحله بندی مورد استفاده برای سرطان معده، سیستم TNM است که مخفف تومور، گره، متاستاز است.

1. مرحله 0 (Tis): این مرحله به عنوان کارسینوم درجا نیز شناخته می شود. سلول‌های سرطانی فقط در داخلی‌ترین لایه (مخاط) پوشش معده یافت می‌شوند و به لایه‌های عمیق‌تر نفوذ نکرده و به غدد لنفاوی مجاور یا سایر اندام‌ها گسترش نیافته‌اند. در این مرحله سرطان بسیار قابل درمان است و ممکن است با جراحی کاملاً برداشته شود.
2. مرحله اول: در این مرحله، سرطان به لایه‌های عمیق‌تر دیواره معده حمله کرده است، اما همچنان به معده محدود می‌شود و به غدد لنفاوی مجاور یا مکان‌های دور سرایت نکرده است. مرحله I به دو زیر گروه تقسیم می شود: مرحله IA (که در آن سرطان به لایه های عمیق تر دیواره معده حمله کرده است اما به غدد لنفاوی نرسیده است) و مرحله IB (که در آن سرطان به لایه عضلانی یا لایه فراتر از عضله حمله کرده است اما به غدد لنفاوی یا سایر اندام ها سرایت نمی کند).
3. مرحله دوم: این مرحله نیز به دو زیر شاخه تقسیم می شود: مرحله IIA و مرحله IIB. در مرحله IIA، سرطان به بیرونی ترین لایه های معده نفوذ کرده و ممکن است به غدد لنفاوی مجاور رسیده باشد. در مرحله IIB، تومور به بافت‌های مجاور حمله کرده و ممکن است به غدد لنفاوی مجاور سرایت کرده باشد، اما هنوز به مکان‌های دور گسترش نیافته است.
4. مرحله سوم: در این مرحله سرطان گسترش بیشتری یافته است. مرحله III به مرحله IIIA، IIIB و IIIC تقسیم می شود. در مرحله IIIA، سرطان به لایه‌های عمیق‌تر معده نفوذ کرده و ممکن است به غدد لنفاوی مجاور رسیده باشد. مرحله IIIB شامل تهاجم گسترده‌تر به بافت‌های مجاور و غدد لنفاوی آسیب‌دیده‌تر است. مرحله IIIC معمولاً به این معنی است که سرطان به غدد لنفاوی بیشتری گسترش یافته یا به ساختارها یا اندام های مجاور حمله کرده است.
5. مرحله چهارم: این پیشرفته ترین مرحله سرطان معده است که در آن سرطان از معده به اندام های دورتر مانند کبد، ریه ها، استخوان ها یا سایر قسمت های شکم گسترش یافته است. مرحله IV اغلب برای درمان چالش برانگیز است و در مقایسه با مراحل اولیه پیش آگهی کمتری دارد.

علل سرطان معده

سرطان معده که به عنوان سرطان معده نیز شناخته می شود، به دلیل عوامل مختلفی ایجاد می شود که اغلب شامل ترکیبی از تأثیرات ژنتیکی، محیطی و شیوه زندگی است. درک علل آن در مراحل اولیه سرطان معده برای پیشگیری و تشخیص ضروری است. در اینجا به چند دلیل که به سرطان معده کمک می کند اشاره شده است:

1. عفونت هلیکوباکتر پیلوری: این باکتری عامل اصلی گاستریت مزمن است که می تواند منجر به زخم معده و در برخی موارد خطر ابتلا به سرطان معده را افزایش دهد. هلیکوباکتر پیلوری پوشش معده را تحت تأثیر قرار می دهد و باعث التهاب می شود که ممکن است باعث ایجاد تغییرات ژنتیکی منجر به سرطان شود.
2. عوامل غذایی: رژیم های غذایی سرشار از غذاهای دودی، ترشی یا نمکی، و همچنین غذاهای کم میوه و سبزیجات، با افزایش خطر مرتبط هستند. مصرف غذاهای غنی از نیترات یا آب آلوده نیز خطر بالقوه ای برای ابتلا به سرطان معده دارد.
3. مصرف دخانیات و الکل: سیگار کشیدن و مصرف زیاد الکل با افزایش احتمال ابتلا به سرطان معده مرتبط است. این عادات می توانند به پوشش معده آسیب برسانند و آن را مستعد ابتلا به مواد سرطان زا و التهاب می کنند.
4. استعداد ژنتیکی: برخی جهش های ژنتیکی ارثی، مانند جهش در ژن CDH1 در سرطان منتشر ارثی معده، می تواند به طور قابل توجهی خطر ابتلا به سرطان معده را افزایش دهد. افرادی که سابقه خانوادگی سرطان معده دارند، احتمال بیشتری برای ابتلا به این بیماری دارند.
5. سن و جنس: سرطان معده بیشتر افراد مسن را تحت تاثیر قرار می دهد و خطر آن با افزایش سن افزایش می یابد. مردان نیز بیشتر از زنان در معرض ابتلا به سرطان معده هستند.
6. مواجهه های شغلی: برخی از مشاغل شامل قرار گرفتن در معرض مواد سرطان زا مانند آزبست، معدن زغال سنگ و گرد و غبار فلزات خاص است. قرار گرفتن طولانی مدت در معرض این مواد ممکن است به افزایش خطر سرطان معده کمک کند.

علائم و نشانه های سرطان معده

مراحل اولیه سرطان معده، ممکن است با علائم ظریف یا غیراختصاصی ظاهر شود، که می تواند تشخیص آن را دشوار کند. با این حال، با پیشرفت بیماری، علائم و نشانه ها بیشتر قابل توجه و نگران کننده برای پیشگیری در زمان مناسب برای سرطان معده می شوند. در اینجا شش علامت کلیدی مرتبط با سرطان معده آورده شده است:

1. سوء هاضمه و ناراحتی: سوء هاضمه خفیف، احساس سیری حتی پس از مصرف مقدار کمی غذا، نفخ یا ناراحتی در قسمت فوقانی شکم ممکن است ادامه یابد. این علائم اغلب نادیده گرفته می شوند یا به سایر مشکلات گوارشی نسبت داده می شوند و تشخیص را به تاخیر می اندازند.
2. درد مداوم شکم: همانطور که سرطان رشد می کند و پوشش معده یا بافت های اطراف آن را تحت تاثیر قرار می دهد، می تواند باعث درد شکمی مداوم و شدیدتر شود. درد ممکن است در قسمت فوقانی شکم باشد و بعد از غذا خوردن بیشتر شود.
3. تهوع و استفراغ: حالت تهوع خفیف تا شدید ممکن است همراه با استفراغ گاه به گاه وجود داشته باشد. در مراحل پیشرفته، استفراغ ممکن است حاوی خون به دلیل خونریزی از تومور باشد که منجر به تغییر رنگ شود.
4. مشکل در بلع: سرطان معده می تواند عبور غذا از معده را مسدود کند و در هنگام بلع مشکل یا درد ایجاد کند (دیسفاژی). این علامت با رشد تومور ظاهر می شود و بر عملکرد معده تأثیر می گذارد.
5. کاهش وزن غیر قابل توضیح: کاهش وزن قابل توجه و غیرقابل توضیح حتی بدون تغییر رژیم غذایی یا سبک زندگی ممکن است رخ دهد. با پیشرفت سرطان، متابولیسم بدن ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد و منجر به کاهش وزن ناخواسته شود.
6. خون در مدفوع یا استفراغ: در مراحل اولیه سرطان معده، سرطان معده می‌تواند باعث خونریزی در معده شود که منجر به خون در مدفوع (که ممکن است سیاه یا قیری به نظر برسد) یا خون در استفراغ شود. این یک علامت هشداردهنده تر است و نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.

روش درمان سرطان معده

درمان سرطان معده به عوامل مختلفی مانند مرحله سرطان، محل آن، سلامت کلی و ترجیحات فردی بستگی دارد. به طور معمول، ترکیبی از روش های درمانی برای مدیریت موثر سرطان معده استفاده می شود.

1. عمل جراحي: مداخله جراحی یک رویکرد رایج برای درمان سرطان معده است. این شامل برداشتن تومور و بخشی از بافت سالم اطراف است. وسعت جراحی بر اساس اندازه و مرحله تومور متفاوت است. ممکن است اقداماتی مانند گاسترکتومی (برداشتن جزئی یا کامل معده) یا برداشتن غدد لنفاوی انجام شود.
2. شیمی درمانی: شیمی درمانی از داروها برای کشتن سلول های سرطانی یا کوچک کردن تومورها استفاده می کند. می‌توان آن را قبل از جراحی (نئوادجوانت) برای کاهش اندازه تومور، آسان‌تر کردن برداشتن آن، یا بعد از جراحی (ادجوانت) برای از بین بردن سلول‌های سرطانی باقی‌مانده و کاهش خطر عود تجویز کرد. شیمی درمانی همچنین می تواند برای کاهش علائم در مراحل پیشرفته استفاده شود.
3. پرتو درمانی: پرتودرمانی شامل استفاده از پرتوهای پر انرژی برای از بین بردن سلول های سرطانی است. گاهی اوقات در کنار جراحی یا شیمی درمانی برای کوچک کردن تومورها قبل از جراحی یا کشتن سلول های سرطانی باقی مانده پس از جراحی استفاده می شود. همچنین می تواند به کاهش علائمی مانند درد یا خونریزی کمک کند.
4. درمان هدفمند: این درمان ناهنجاری های خاص در سلول های سرطانی را هدف قرار می دهد. داروهایی مانند تراستوزوماب و راموسیروماب ممکن است در مواردی استفاده شوند که سلول های سرطانی معده پروتئین های خاصی را بیان می کنند.
5. ایمونوتراپی: هدف ایمونوتراپی تقویت سیستم ایمنی بدن برای شناسایی و حمله به سلول های سرطانی است. در حالی که هنوز در حال تحقیق است، در موارد خاصی از سرطان معده، به ویژه در مراحل پیشرفته یا زمانی که سایر درمان ها مؤثر نبوده اند، نویدبخش است.

پرسش های متداول:

آیا سرطان معده سریع رشد می کند؟

سرطان معده معمولاً در طول زمان به کندی رشد می‌کند و طی مراحلی پیشرفت می‌کند، اما سرعت رشد آن می‌تواند بر اساس عوامل فردی و ویژگی‌های خاص سرطان متفاوت باشد.

آیا مرحله 1 سرطان معده علائمی دارد؟

سرطان معده مرحله 1 ممکن است همیشه علائم قابل توجهی از خود نشان ندهد. گاهی اوقات، علائم خفیفی مانند سوء هاضمه، ناراحتی، یا احساس سیری پس از غذا ممکن است وجود داشته باشد، اما ممکن است نامحسوس یا وجود نداشته باشد.

آیا سرطان معده مرحله اول قابل درمان است؟

چرا باید EdhaCare را برای درمان سرطان معده انتخاب کرد؟

EdhaCare در گردشگری پزشکی جهانی تخصص دارد و خدمات جامعی را برای بیمارانی که به دنبال درمان درجه یک سرطان معده در سراسر جهان هستند ارائه می دهد. EdhaCare که به دلیل مراقبت شخصی خود مشهور است، با بیمارستان‌ها و متخصصان پیشرو همکاری می‌کند و دسترسی به درمان‌های پیشرفته و برنامه‌های مراقبت بهداشتی متناسب را تضمین می‌کند. آنها با تعهد به کیفیت، مقرون به صرفه بودن و هماهنگی یکپارچه، تجربه ای جامع را برای بیماران بین المللی فراهم می کنند. انتخاب EdhaCare برای درمان سرطان معده، دسترسی به تخصص در سطح جهانی، امکانات پیشرفته و یک شبکه حمایتی را تضمین می‌کند که رفاه بیمار و نتایج موفق را در اولویت قرار می‌دهد.