جراحی ستون فقرات

انواع جراحی ستون فقرات

انواع مختلفی از جراحی ستون فقرات وجود دارد که هر کدام برای رفع مشکلات خاص مربوط به ستون فقرات طراحی شده اند. در اینجا چند نوع رایج وجود دارد:

1. دیسککتومی: این جراحی دیسک فتق یا آسیب دیده را که بر روی اعصاب ستون فقرات فشار می آورد برداشته و درد را تسکین داده و عملکرد را بازیابی می کند.

2. لامینکتومی: در این روش بخشی از مهره به نام لامینا برداشته می شود تا فشار وارده بر نخاع یا اعصاب کاهش یابد که اغلب برای درمان تنگی نخاع استفاده می شود.

3. فیوژن نخاعی: این شامل اتصال دو یا چند مهره به یکدیگر برای تثبیت ستون فقرات است. معمولاً برای شرایطی مانند بیماری دیسک دژنراتیو یا بی ثباتی ستون فقرات انجام می شود.

4. فرامینیتومی: این جراحی منافذ خروج اعصاب نخاعی از ستون فقرات را بزرگ می کند و فشار را کاهش می دهد و درد را کاهش می دهد.

5. کیفوپلاستی / ورتبروپلاستی: این روش های کم تهاجمی شامل تزریق سیمان به مهره های شکسته شده برای تثبیت آنها و تسکین درد است.

هنگام بررسی جراحی ستون فقرات، مهم است که خطرات و فواید آن را درک کنید:

مزایای جراحی ستون فقرات

1. تسکین درد: یکی از دلایل اصلی جراحی ستون فقرات تسکین درد مزمن است که به بیماران اجازه می دهد به فعالیت های عادی خود بازگردند.

2. تحرک بهبود یافته: جراحی می تواند به بازیابی حرکت و انعطاف پذیری کمک کند و انجام کارهای روزانه را آسان تر کند.

3. تسکین اعصاب: در صورت فشرده شدن اعصاب، جراحی می تواند علائمی مانند بی حسی، گزگز، یا ضعف در اندام ها را کاهش دهد.

4. ثبات: روش هایی مانند همجوشی ستون فقرات می تواند ستون فقرات را تثبیت کند، از مشکلات بیشتر جلوگیری کند و سلامت کلی ستون فقرات را بهبود بخشد.

خطرات جراحی ستون فقرات

1. عفونت: مانند هر جراحی دیگری، خطر عفونت در محل برش یا بیشتر در داخل بدن وجود دارد.

2. خون ریزی: برخی از بیماران ممکن است در طول یا بعد از عمل خونریزی بیش از حد داشته باشند.

3. آسیب عصبی: خطر آسیب کمی به اعصاب در حین جراحی وجود دارد که می تواند منجر به ضعف یا درد شود.

4. جراحی ناموفق: در برخی موارد، جراحی ممکن است تسکین مورد انتظار را نداشته باشد و منجر به درد یا عوارض مداوم شود.

5. چالش های بازیابی: روند بهبودی می تواند دردناک باشد و ممکن است به فیزیوتراپی نیاز داشته باشد که می تواند تعهدی طولانی باشد.

در اینجا یک روش دقیق و گام به گام جراحی ستون فقرات به زبان ساده آورده شده است:

1. معاینه

• بازدید اولیه: ابتدا با یک متخصص ستون فقرات ملاقات کنید تا در مورد علائم، سابقه پزشکی و نیاز به جراحی صحبت کنید.
• تست های تصویربرداری: پزشک ممکن است برای مشاهده وضعیت ستون فقرات و تایید نیاز به جراحی، عکس‌برداری با اشعه ایکس، ام‌آر‌آی یا سی‌تی اسکن را تجویز کند.

2. تهیه

• دستورالعمل های قبل از جراحی: پزشک شما دستورالعمل هایی را در مورد اقدامات قبل از جراحی مانند ناشتا (نخوردن) برای مدت معین ارائه می دهد.
• داروها: ممکن است لازم باشد برای کاهش خطر خونریزی، مصرف برخی داروها، به ویژه داروهای رقیق کننده خون را قطع کنید.

3. بیهوشی

• نوع بیهوشی: در روز جراحی برای راحتی شما بیهوشی دریافت خواهید کرد. این ممکن است بیهوشی عمومی (شما در خواب هستید) یا بی حسی موضعی (ناحیه بی حس شده است).
• نظارت: پرسنل پزشکی علائم حیاتی شما مانند ضربان قلب و فشار خون را در طول عمل کنترل خواهند کرد.

4. روش جراحی

• تقسیم: جراح یک برش کوچک در پوست ناحیه آسیب دیده ستون فقرات ایجاد می کند.
• دسترسی به ستون فقرات: بسته به نوع جراحی، جراح ممکن است عضله یا بافت را برای رسیدن به ستون فقرات بردارد. تکنیک ها می توانند با حداقل تهاجم (برش های کوچکتر) یا جراحی باز (برش های بزرگتر) باشند.
• انجام عمل جراحی: جراح روش خاصی را انجام می دهد، مانند برداشتن فتق دیسک، جوش دادن مهره ها، یا رفع فشار اعصاب.

5. بسته شدن

• بخیه زدن: پس از اتمام جراحی، جراح برش را با بخیه یا منگنه به دقت می بندد.
• لباس: یک باند استریل برای محافظت از ناحیه اعمال خواهد شد.

6. اتاق ریکاوری

• مانیتورینگ پس از عمل: پس از عمل جراحی، شما را به اتاق ریکاوری می برند، جایی که پرستاران شما را در هنگام بیدار شدن از بیهوشی تحت نظر خواهند داشت.
• مدیریت درد: داروهایی برای کمک به مدیریت درد و ناراحتی دریافت خواهید کرد.

7. اقامت در بیمارستان

• مدت اقامت: بسته به پیچیدگی جراحی، ممکن است لازم باشد چند روز یا بیشتر در بیمارستان بمانید.
• توانبخشی: فیزیوتراپی ممکن است بلافاصله پس از جراحی شروع شود تا به شما کمک کند قدرت و تحرک را بازیابی کنید.

8. مراقبت های بعدی

• قرارهای بعد از جراحی: برای بررسی بهبودی و رفع هرگونه نگرانی با پزشک خود ملاقات های بعدی خواهید داشت.
• بازگشت تدریجی به فعالیت ها: پزشک شما را راهنمایی می کند که چه زمانی باید به فعالیت ها و کار عادی بازگردید و بر اهمیت پرهیز از بلند کردن اجسام سنگین و فعالیت های سنگین در دوران نقاهت تاکید می کند.