سرطان پروستات

گزینه های درمان سرطان پروستات شامل نظارت فعال، جراحی (پروستاتکتومی رادیکال)، پرتودرمانی (پرتو خارجی یا براکی تراپی)، هورمون درمانی، شیمی درمانی، ایمونوتراپی و درمان هدفمند است. انتخاب درمان به عواملی مانند مرحله سرطان، درجه و سلامت بیمار بستگی دارد. نظارت فعال سرطان را بدون درمان فوری تحت نظر دارد، در حالی که هدف جراحی و پرتودرمانی حذف یا تخریب تومور است. هورمون درمانی هورمون های مردانه را برای کند کردن رشد سرطان مسدود می کند. شیمی درمانی، ایمونوتراپی و درمان هدفمند در مراحل پیشرفته یا زمانی که سرطان گسترش یافته است استفاده می شود.

سرطان پروستات در حدود 1 مرد از هر 8 مرد در طول زندگی خود تشخیص داده می شود. با این حال، تنها 1 نفر از هر 41 نفر در نتیجه می میرد. در حال حاضر، کل میزان بقای 5 ساله حدود 98٪ است. اگرچه سرطان پروستات یک نوع سرطان شایع در مردان است، اما سرطان پروستات در مراحل اولیه بسیار قابل درمان است. غده پروستات که بین آلت تناسلی و مثانه قرار دارد، جایی است که شروع می شود. سرطان پروستات در طول زمان با سرعت آهسته رشد می کند و خطر عوارض جانبی درمان ممکن است بر نیاز به درمان فوری غلبه کند. عوامل خطر مختلف برای این بیماری عبارتند از: سن، ژنتیک، رژیم غذایی، سابقه خانوادگی و غیره. بر اساس عوامل خطر، ممکن است توصیه شود که افراد غربالگری را از 40 سالگی شروع کنند.

علائم سرطان پروستات

علائم سرطان پروستات می تواند متفاوت باشد، به خصوص در مراحل اولیه که ممکن است قابل توجه نباشند. در اینجا برخی از علائم و نشانه های رایج مرتبط با سرطان پروستات آورده شده است:

• تغییرات ادراری: مشکل در شروع یا توقف ادرار، جریان ضعیف یا قطع شده، تکرر ادرار (به خصوص در شب) و احساس تخلیه نشدن کامل مثانه.

• خون در ادرار یا منی: وجود خون در ادرار (هماچوری) یا مایع منی می تواند نشانه ای از مشکلات پروستات از جمله سرطان باشد.

• اختلال در نعوظ: سرطان پروستات، به ویژه زمانی که پیشرفته باشد، ممکن است منجر به مشکل در دستیابی یا حفظ نعوظ شود.

• درد: درد یا ناراحتی در ناحیه لگن، کمر، لگن یا بالای ران ممکن است رخ دهد، به خصوص اگر سرطان به خارج از پروستات گسترش یافته باشد.

• درد استخوان: سرطان پیشرفته پروستات که به استخوان ها گسترش یافته (متاستاز) می تواند باعث درد استخوان، اغلب در ستون فقرات، لگن یا دنده ها شود.

درمان سرطان پروستات بر اساس عوامل مختلفی از جمله مرحله سرطان، درجه، سلامت کلی بیمار و ترجیحات شخصی متفاوت است. درمان ها می تواند شامل موارد زیر باشد:

• نظارت فعال: برای سرطان پروستات در مراحل اولیه و با رشد آهسته، پزشکان ممکن است نظارت فعال یا انتظار مراقب را پیشنهاد کنند. این شامل نظارت منظم با آزمایش‌های PSA، آزمایش‌های دیجیتال رکتوم، و گاهی اوقات بیوپسی، بدون درمان فوری سرطان پروستات است، مگر اینکه سرطان علائم پیشرفت را نشان دهد.

• عمل جراحي: پروستاتکتومی رادیکال شامل برداشتن غده پروستات با جراحی است. این کار را می توان به صورت سنتی یا رباتیک انجام داد (پروستاتکتومی لاپاروسکوپی به کمک ربات). جراحی برای سرطان موضعی موثرتر است.

• پرتو درمانی: پرتوهای پر انرژی برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می شود. پرتودرمانی خارجی (EBRT) و براکی تراپی (پرتودرمانی داخلی) انواع رایج هستند. پرتودرمانی ممکن است به عنوان درمان اولیه سرطان پروستات یا پس از جراحی در صورت وجود خطر عود سرطان استفاده شود.

• هورمون درمانی: سلول های سرطانی پروستات اغلب برای رشد به هورمون های مردانه (آندروژن ها) متکی هستند. هورمون درمانی (درمان محرومیت از آندروژن) با هدف جلوگیری یا کاهش تولید این هورمون ها برای کاهش رشد سرطان یا کوچک کردن تومور است.

• شیمی درمانی: معمولاً در مراحل پیشرفته زمانی که سرطان فراتر از پروستات گسترش یافته است استفاده می شود. شیمی درمانی از داروها برای از بین بردن سلول های در حال تقسیم سریع از جمله سلول های سرطانی استفاده می کند.

• Iایمونوتراپی: این درمان سرطان پروستات سیستم ایمنی بدن را برای مبارزه با سلول های سرطانی تحریک می کند. داروهای ایمونوتراپی مانند sipuleucel-T ممکن است در موارد خاصی استفاده شوند.